Ég uppgötvaði mér til hrellingar í dag að prófið sem ég hef verið að læra fyrir, í kvikmyndasögu er ekki á morgun heldur á mánudag en heimildamyndaprófið er á morgun, sem ég er ekki byrjaður að læra fyrir. Minnti nefnilega að þetta væri öfugt og að heimildamyndirnar væru á mánudaginn. T-Ý-P-Í-S-K-U-R É-G
Ég ræddi við kennarann minn og ég mun geta tekið endurtökupróf í ágúst, en stendur til boða að láta á þetta reyna núna. Ætli ég reyni það ekki en þá þarf ég sannarlega að læra eins og móðurserðir. Eða eins og Peaches orðaði það: Are the motherfuckers ready for the fatherfuckers? Are the fatherfuckers ready for the motherfuckers?. Það verður því nóg að gera, enda gríðarmikið efni. Ekki síst erfitt að trunta sér í gegn um Bill "Tyrfing" Nichols.
Sem ég er að truntaðist við að læra fyrir próf í kvikmyndasögu (en það sóttist full hægt) rifjaðist upp fyrir mér kvikmynd sem ég heillaðist af í fyrra, þegar hún var sýnd á vegum japanska sendiráðsins og Japan Foundation í Norræna húsinu á Alþjóðlegri kvikmyndahátíð í Reykjavík. Hún nefnist Nótt á vetrarbrautinni og er leikstýrt af Gisaburo Sugii. Ég má því til með að mæla heilshugar með þessu gullfallega meistaraverki við lesendur. Tveir vinir (í kattarlíki) halda í dularfulla ferð með lest út í geiminn og eins og komist er að orði á heimasíðu hátíðarinnar er þetta "falleg og tímalaus saga um lífið, dauðann, vináttu og missi". Myndin mun jafnframt byggja á einni vinsælustu barnabók japanskrar bókmenntasögu, sem ber sama nafn og er eftir Kenji Miyazawa. Ég veit ekki hversu auðvelt eða erfitt er að nálgast myndina hér heima, en mæli með Laugarásvídeó og Aðalvídeóleigunni.
Ég horfði líka á Cobra Verde eftir Werner Herzog og var hrifinn af henni. Sérstaklega er endasenan með þeim allra mögnuðustu endasenum sem ég hef séð í nokkurri kvikmynd, og þó víðar væri leitað. Þetta er jafnframt ein magnaðasta sena sem ég hef séð í Herzog-mynd eða Herzog/Kinski-mynd, og er þó af nógu að taka. Hún skipar sér á listann með t.d. endanum í Planet of the Apes. Sjáið endilega allar þrjár.
-Hemmi bjóst við "vinsælli unglingahljómsveit" en ekki hardcore dauðarokki og slammandi krökkum. því er klippt stuttu eftir að lagið byrjar á Örn Árna og Ladda. -lagið heitir held ég "open abyss" og þetta er stúdió upptaka en ekki live úr þættinum -> ath lip sync rugl 0.30-0.40 ;)
Af gamni ákvað ég að skella hér inn myndum af nokkrum frægum konum frá æskuárum þeirra. Ef menn geta frætt mig um hverjar þetta eru (bannað að svindla) skal ég bjóða viðkomandi upp á pylsu. Fyrstir koma, fyrstir fá. Ég á ekki endalausan pylsupening.
Það er oft gaman að hlusta á gamalt efni með hljómsveitum og tónlistarmönnum, ekki síst er áhugavert að sjá hvernig tónlistarmenn og sveitir þróast og að bera saman nýrra efni og eldra. Svo er líka gaman þegar sveitir hafa prófað ólíkan stíl. Merkilegt hvað margt hefur elst vel. Oft hugsar maður líka, "djöfull voru þeir/þær/þau ungir/ungar". Hér fylgja nokkrar góðar upptökur, misþekktar.
Judas Priest flytja Rocka Rolla af samnefndri fyrstu plötu þeirra. Þetta er í fyrsta sinn sem ég sé Rob Halford síðhærðan. Klæðaburður þeirra átti líka eftir að breytast eilítið.
Jeff Beck-grúppan: Shapes of Things. Söngvarinn er Rod Stewart og bassaleikarinn er Ron Wood, sem seinna fór í The Rolling Stones.
The High Numbers (a.k.a. The Who) flytja Ooh Pooh Pah Doo og I Gotta Dance to Keep from Crying á Railway Hotel árið 1964:
In another land með The Rolling Stones af plötunni Their Satanic Majesty's Request frá árinu 1967. Hér voru þeir í flower-power gírnum og gerðu mörg afbragðs lög, þar á meðal þetta en höfðu líklega aldrei hljómað jafn ólíkt sínu "dæmigerða" sándi. Eitt af fáum dæmum um það að Bill Wyman bassaleikari syngi, en hann samdi lagið.
Ice Cream Man með Tom Waits af plötunni Closing Time.
Arnold Layne með Pink Floyd
David Bowie: When I'm Five
Alice Cooper-grúppan flytur Is It My Body árið 1972
Deep Purple flytja Hush.
The Jacksons: Can You Feel It?
Iron Maiden: Women In Uniform.
Hawkind: Silver Machine. Söngvarinn og bassaleikarinn er Lemmy Kilmister, sem seinna stofnaði Motörhead, sem hann hefur farið fyrir síðan.
The Birthday Party: Nick The Stripper.. Jamm, þetta er Nick Cave sem syngur.
og síðast en ekki síst; Flower People með Spinal Tap: :)
Þessi fyrirsögn þykir mér misvísandi og til þess fallin að endurtaka gamla tuggu.Khaled Meshaal fer einfaldlega fram á meira en að væntanlegt Palestínuríki verði grundvallað á landamærunum 1967. Hann leggur sumsé einnig áherslu á rétt flóttamanna til að snúa aftur. Kolbrjáluð krafa, ekki satt? Að öðru leiti þá er þetta alveg í samræmi við það sem var nefnt í færslunni á undan. Hvernig ættu leiðtogar Palestínu að geta horft fram hjá rétti flóttamanna til að snúa aftur til Palestínu, rétti sem eru skýlaus mannréttindi þeirra samkvæmt alþjóðalögum. Í ályktun Sameinuðu þjóðanna nr. 194 frá 11. desember 1948 var samþykkt að Palestínumenn hefðu rétt til að snúa til heimkynna sinna og alþjóðaþingið árið 1974 úrskurðaði sama þing það "skýlausan rétt" ("inalienable right") þeirra. Hins vegar virðast ályktanir alþjóðaþingsins ekki vera bindandi skv. alþjóðalögum. Genfarsáttmálinn frá 1949 styður einnig rétt þeirra. Ályktun öryggissráðsins nr. 242 leggur áherslu á "mikilvægi þess að leysa flóttamannavandann". Alþjóðasáttmáli um borgaraleg og pólitísk réttindi kveður á um að "engan skuli svipta rétti sínum til að koma inn í sitt eigið land". Í kafla 13.2 í Mannréttindasáttmála sameinuðu þjóðanna segir:"(1) Allir hafa rétt til að vera frjálsir ferða sinna innan landamæra hvers ríkis (2) Allir hafa rétt til að yfirgefa hvaða ríki sem er, þar með talið þeirra eigið, og til að snúa aftur til heimalands síns." Ísraelar neita Palestínumönnum um bæði.
Ég birti svo grein 49 í 4. Genfarsáttmálanum hér á ensku:
"Individual or mass forcible transfers, as well as deportations of protected persons from occupied territory to the territory of the Occupying Power or to that of any other country, occupied or not, are prohibited, regardless of their motive.
Nevertheless, the Occupying Power may undertake total or partial evacuation of a given area if the security of the population or imperative military reasons do demand. Such evacuations may not involve the displacement of protected persons outside the bounds of the occupied territory except when for material reasons it is impossible to avoid such displacement. Persons thus evacuated shall be transferred back to their homes as soon as hostilities in the area in question have ceased (leturbreyting mín).
The Occupying Power undertaking such transfers or evacuations shall ensure, to the greatest practicable extent, that proper accommodation is provided to receive the protected persons, that the removals are effected in satisfactory conditions of hygiene, health, safety and nutrition, and that members of the same family are not separated.
The Protecting Power shall be informed of any transfers and evacuations as soon as they have taken place.
The Occupying Power shall not detain protected persons in an area particularly exposed to the dangers of war unless the security of the population or imperative military reasons so demand.
The Occupying Power shall not deport or transfer parts of its own civilian population into the territory it occupies."
Þið getið lesið nánar um rétt Palestínumanna til að snúa aftur til heimkynna sinna á Wikipediu. Það sem á eftir fylgir (á ensku) er tekið þaðan:
"Akram states that since 1948, the principles of the internationally binding right of return have been strengthened by their inclusion in numerous treaties, many of which bind Israel as a signatory. The right of return is expressly recognized in most international human rights instruments, including, Article 13.2 of the Universal Declaration of Human Rights (1948); Article 12.4 of the ICCPR; Article 5.d.ii of the CERD, 7 March 1966; Article VIII of the American Declaration of the Rights of Man, Organization of American States (OAS), Res. XXX, OAS Official Records, OEA ser. L/w/I.4 (1965), Article 22.5 of the American Convention on Human Rights, 1144 UNTS 123, 22 November 1969; Article 12.2 of the African Charter on Human and Peoples' Rights, 1981, 21 ILM 59, 1982; and Article 3.2 of Protocol 4 of the European Convention for the Protection of Human Rights and Fundamental Freedoms, 213 UNTS 221, 1950."
...
Andaktungurinn mælir með kvikmyndinni Get Carter frá árinu 1971. Michael Caine hefur að mínu viti aldrei verið svalari. Ekki spillir frábær tónlist Roy Budd, ekki síst upphafsstefið. Ekki sjá endurgerðina. Hún sökkar. Andaktugurinn lætur hér fylgja byrjunarsenuna:
Ég fékk það staðfest hjá Golla, mér til ánægju, að leikstjóri ísraelsku kvikmyndarinnar "Heimsókn hljómsveitar", sem sýnd er á Græna ljósinu, sé andstæðingur hernámsins. Þetta þykja mér sannarlega gleðifréttir, því mér sýnist þetta afar áhugaverð mynd og get ég nú farið á hana í bíó með góðri samvisku. Ég hef ekki fengið svipaða staðestingu um leikstjóra Beaufort, og þykir einhvern veginn ólíklegra að svo sé, en komi það á daginn skal ég alveg greiða aðgang að henni. Þangað til mun ég annað hvort sniðganga hana eða redda mér henni með öðrum hætti. Sá galli er á niðurhali af netinu er að hún verður þá væntanlega textalaus á hebresku.
Uri Avnery skrifar góða grein þar sem hann rekur uppruna og sögu gyðinga, og reynir að greina sagnfræði frá goðsögnum. Hann veltir fyri sér stöðu ísraela í dag og brýnir mikilvægi þess að gera greinamun á þessu tvennu til að ísraelar geti fundið sér stað meðal nágranna sinna og átt eðlileg samskipti við þá. Greinin nefnist The Lion and the Gazelle.
Uppfært kl. 18:26, samdægurs:
Mér þykir frétt að Mahmoud Abbas sé staddur hér á landi og muni funda með Ingibjörgu Sólrúnu á morgun. Miðað við heimsókn Ingibjargar til Ísraels og Vesturbakkans þá geri ég mér þó engar gyllivonir um að mikið komi út úr þeim fundi. Ég vonast hins vegar til þess að Sveinn Rúnar, formaður Íslands-Palestínu geti hitt Abbas að máli. Fyrirvarinn er hins vegar stuttur, svo ekki er víst að það náist. Mér er engin launung á því að mér þykir Abbas gjörspilltur quislingur, sem hefur svikið þjóð sína og gerst samverkamaður hernámsins. Á hinn bóginn er hann enn löglega kjörinn fulltrúi þjóðar sinnar og mér þykir betra að haft sé samband við hann en engan, en auðvitað þykir mér að hafa þurfi samband við löglega kjörna leiðtoga Palestínu og þá fulltrúa hennar sem eiga fylgi að fagna, og því þýðir ekki að hundsa Hamas. Mér þykir líka besta mál að mannréttindamál beri á góma, en spyr mig hvort eigi ekki jafnt yfir aðra leiðtoga að ganga. Báru mannrétindamál mikið á góma í samræðum Ingibjargar Sólrúnar og Condoleezu Rice? Nú, eða á Nato-fundinum? Spyr sá sem ekki veit.
Talandi um það, þá erþetta ekki ný frétt, það er langt síðan að fulltrúar Hamas lýstu yfir þessari afstöðu. Það hefur hins vegar ekki átt mikið upp á pallborðið hjá vestrænum fjölmiðlum að skýra frá þessu. Jafnvel Fatah gæti ekki farið fram á minna en Palestínuríki byggt á landamærunum 1967, og dirfist ekki heldur að gera annað, þar sem það er lágmarkið sem Palestínumenn geta sætt sig við. Það er líka í samræmi við viðhorf Sameinuðu þjóðanna og við alþjóðalög, þar sem hernámið er skilgreint sem ólöglegt. Við þetta má bæta að þátttaka í kosninugnum, sem grundvölluðust á Oslóar-samkomulaginu er de facto viðurkenning á Ísraelsríki. Ég minni einnig á að Ísrael hefur aldrei fallist á tilverurétt frjáls lífvænlegs Palestínuríkis.
Ég má til með að blása í eigin lúður í þessu samhengi og benda á grein sem ég skrifaði um þetta efni, bæði afstöðu Hamas, landráð Fatah, hvernig Ísraelsk stjórnvöld heltu olíu á eldinn og mikilvægi þess að rétt sé við lögmætt kjörna fulltrúa palestínsku þjóðarinnar undir nafninu "Að deila og drottna", en hún birtist í lesbók Morgunblaðsins laugardaginn 28. júlí 2007.
Loks vil ég minna á að á miðvikudaginn, 23. apríl (ekki á morgun heldur hinn), munu Vésteinn bróðir og Rósa halda erindi í Friðarhúsi kl. 20:00, þar sem þau segja frá 6. Cairo-ráðstefnunni um frið og lýðræði í Mið-Austurlöndum, sem þau sóttu í lok mars sl. Eftir erindið verða umræður og spurningar. Við vonum að sem flestir sjái sér fært að mæta.
Tók þetta pólitíska próf á netinu og reynist ég vera vinstra megin við lóðrétta ásinn og fyrir neðan þann lárétta. Samkvæmt prófinu er ég frjálslyndur sósíalisti social libertarian) og held ég að sú skilgreining sé ekki fjarri lagi. Frægir menn sem skipaðir hafa verið í þann flokk eru Ghandi, Dalai Lhama og Nelson Mandela. Samkvæmt ásnum virðist Dalai Lhama ámóta frjálslyndur og ég en ég vera vinstrisinnaðri en hann og um leið frjálslyndari og vinstrisinnaðri en Mandela. Mamoud Abbas lenti í authoritarian left og það gerði Joseph Ratzinger, a.k.a. Benedikt páfi XVI líka. Romano Prodi, José Zapatero, Ehud Olmert, Nichlas Zarkosi, Silvio Berlusconi, Gordon Brown, Jose Maria Aznar, George W. Bush og Angela Merkel voru öll í hópi authoritarian left. Merkilegt nokk sá ég engan í hópi libertarian right.
Niðurstöðuna má sjá hér:
Lög dagsins:Hallowed Be Thy Name með Iron Maiden, af plötunni The Number of The Beast, Melancholy með Iced Earth og Love you to Death með Type O Negative
Ég átti einu sinni bol með sömu mynd og fylgir Hallowed Be Thy Name (þ.e. Bruce Dickinson rekinn í gegn með þríforki af Eddie í djöfulsmynd), en hann keypti ég á Wacken árið 2001. Hann endaði með því að rifna og man ég ekki betur en að mig að bolurinn hafi sungið sitt síðasta á Iron Maiden-tónleikunum í Egilshöll. Hann var hálf rifinn í sundur svo ég fór bara alla leið með það, Hulk Hogan-style. Verður það að teljast glæsilegur og viðeigandi endir fyrir bol þennan sem hafði þjóðnað mér vel og lengi. Mér þótti hann nógu töff til að ég kynni að fá mér annan sams konar.
Og ég er að fara í háttinn. Þið sem lesið þetta í dagrenningu; Það er til margt verra en að byrja daginn með World Shut Your Mouth með Julian Cope. Þessi míkrófónstandur er líka alveg að gera sig.
Mun statististastastast um tíuleitið fyrir Spaugstofuna, sýnist að ég muni verða múmía. It's the part I was born to play, baby! Hver sem hefur séð mig snemma morguns, nú, eða eftir ærlegt fyllerí getur staðfest það. Þátturinn verður á laugardaginn. Boris Karloff, hvað?
Bjórsmökkun hjá Vésteini í gær, ásamt Rósu, Söru, Eyjó og Bessa, þar sem færeyskt öl var korfað. Það var aukin heldur nokkur huggun harmi gegn, því ég hafði komið nógu seint sem áhorfandi í Svalbarða til þess að allar veitingarnar (þá ekki síst bjórinn) væru búnar. Sérlega skondið að sjá myndband af bróa og Erpi þar sem báðir fleppuðu kjeppzarnir eru alveg halaðir á balanum. Meðal íþrótta sem iðkaðar voru það kvöldið voru shakeskin-myndatökur (immer gleich schön), þar sem Bessi átti vinninginn, og leit út eins og Fílamaðurinn, en við bræður fylgdum fast á eftir og mun ég reyna að skella mínum hér inn við fyrsta tækifæri. Sömuleiðis ánægjulegt kvöld með Vésteini, Rósu, þeim gömlu og ömmu í kvöld þar sem við fengum ferðasögu Rósu, Vésteins og Særósar frá Egyptalandi. Vésteinn og Rósa verða svo með fyrirlestur um friðarráðstefnuna sem þau sóttu þar í Friðarhúsinu í næstu viku.
Óhugnarlega stutt í ritgerð og próf. Lars Göran virðist annars mjög ánægður með Bergman-ritgerðina mína um Edvard Vergerus i Fanny och Alexander og séra Tomas Ericsson í Nattvardsgästerna, sem ég gaf nafnið "Reach out and touch faith" í höfuðið á laginu Personal Jesus með Depeche Mode af plötunni Violator, og virtist hún almennt leggjast vel í fólk. Það þykir mér vænt um. Þetta er búinn að vera afar skemmtilegur og áhugaverður kúrs.
Kristín Svava skrifar góða grein um Jóhannes úr Kötlum á Hugsandi. "Fáeinir óreiðukenndir kaflar um Jóhannes úr Kötlum og brjóstvit alþýðunnar" nefnist hún.
mánudagur, apríl 14, 2008
Þrennu ber að fagna:
Ég skilaði af mér með lokaritgerðinni í Ingmar Bergman. Á reyndar heimildaskrána og klára yfirferð á ritgerð bekkjarbróður. Þá bíður mín ritgerðin um Mein liebster Fiend fyrir heimildamyndir, sem ég á að skila 25. apríl. Ég er enn að bíða eftir bókinni um Klaus Kinski sem ég pantaði af netinu. ekki bætir úr skák að hún er á þýsku.
Hins vegar er Vésteinn bróðir loksins kominn heim. Er það vel.
Í þriðja lagi býðst mér að vera meðal gesta í e-um þætti á morgun og skilst að þar sé frír bjór í boði. Ekki amalegt, það. Svo á ég náttúrulega inni bjórsmökkun og ölkorf með Vésteini.
Andaktungurinn bendi öllum alvöru rokkhundum á að skella sér á Shine a Light, tónleikamynd Martin Scorcese um The Rolling Stones. Þetta er fyrst og fremst tónleikamynd en skartar inn á milli viðtölum af löngum ferli þeirra. Unun fyrir gallharðan Stóns-aðdáanda eins og andaktunginn að hlýða og horfa á eina eftirlætis sveitina sína, en andaktungurinn álítur The Rolling Stones e-a bestu rokksveit allra tíma. Alltaf skulu þeir vera jafn æðislegir. Andaktungurinn bendir einnig lesendum á að sjá þá mögnuðu mynd Gimme Shelter.
Andaktungurinn fagnar því að annar sjálfra Maysles-bræðra, Albert, (en þeir bræður gerðu m.a. Gimme Shelter og Salesman) skuli vera heiðursgestur heimildamyndahátíðarinnar á Patreksfirði í næsta mánuði. Maysles-bræður voru helstu talsmenn þeirrar stefnu að kvikmyndagerðarmaðurinn skyldi hafa sem minnst afskipti af viðfangsefninu, vera "fluga á vegg", boðuðu cinema vérité í heimildamyndum. Andaktungurinn þangað.
Lög dagsins: Beast of Burden, af plötunni Some Girls, Sweet Virginia og Loving Cup (þau tvö síðstnefndu komu út á eðalplötunni Exile on Main Street, þessar tónleikaupptökur er frá 1972) með The Rolling Stones.
föstudagur, apríl 11, 2008
Ljóðabréf til lítillar stúlku
Gaman er að ganga á fund við gleði þína og láta hana á sálu sína sumarlangan daginn skína.
Þú ert aðeins ofurlítil yngismeyja - en þeir sem tímann hjá þér heyja hugsa ekki til að deyja.
Það er líkt og ljósið streymi úr lófa fínum þegar þú hvítum höndum þínum hjúfrar upp að vanga mínum.
Og þá glingrið grípur þú úr gullastokkum björt og sæl, í bláum sokkum, bragar af þínum silkilokkum.
Þegar ég horfi í þessi augu þýð og fögur finnst mér eins og láð og lögur leysist upp í kvæði og sögur.
Upp á hól þú hleypur þar og hoppar niður; kringum þig er frelsi, friður, fuglar, blóm og lækjarniður.
Þar er allt, sem illska minnar aldar smáði, allt, sem skáldsins andi dáði, allt, sem móðurhjartað þráði.
Ríktu þar á rauðum kjól, mín rós og lilja, þar til allar þjóðir vilja þína veröld sjá og skilja.
Eins og mér þykir Græna ljósið teoretískt ómerkilegt (kvikmyndahússeigendur sem liggja á haug af myndum, láta flatneskjuna dynja á okkur allt árið um kring og henda svo nokkrum myndum í pakka og kalla það kvikmyndahátíð) þá eru ýmsar myndir á "hátíðinni" sem mér sýnist forvitnilegar. Þar á meðal tvær myndir frá Ísrael. Sökum pólitískra skoðanna minna og andstöðu við hernám Israela á Palestínumönnum, kúgun og mannréttindabrot, þá hef ég kosið að sniðganga ísraelskar vörur í lengstu lög, alltént að sniðganga fjárhagslega, nema að ég viti að aðstandendur séu andstæðir hernáminu og gagnrýnir á það.
Oft fær maður smá slæma samvisku af ólöglegu dánlódi. Sjaldan mun ég geta dánlódað mynd með jafn góðri samvisku og núna. Uppfylli hún hins vegar fyrrnefnd skilyrði fyrir greiðslu, mun ég verða við henni. Ég hvet lesendur sem eru áhugasamir um myndirnar til að fara að því dæmi.
Djöfull er annars orðið hunddýrt í bíó. Blessunarlega fæ ég 2 miða á verði eins á Græna ljóss-myndirnar sem félagi í Rýni, félagi kvikmyndafræðinema við H.Í.
Uppfært föstudaginn 11. apríl kl 01:36
Hvernig væri svo að kvikmyndahúsin færu t.d. að sýna einhverjar skandinavískar myndir? Sé það ekki Lars von Trier þá er ekki séns myndin rati hingað öðruvísi en í besta falli á kvikmyndahátíð. Jórunn systir er t.d. gáttuð á því Sä som i himmelen hefur tialdrei verið sýnd í kvikmyndahúsi hérlendis.
Because God helps those that help themselves, And those that don't try to do so are silly elves.
- úr ljóðinu The Collision in the English Channel eftir William McGonnagall.
mánudagur, apríl 07, 2008
Ég mæli með því að þið lesið afbragðsgóða grein Uri Avnery, "Not You! You!!!" Í henni fjallar Avnery um frelsisbaráttu Tíbeta og lýsir stuðningi við hana en gagnrýnir hvernig fjölmiðlar og stjórnvöld sýna henni athygli á meðan þau hundsa á sama tíma frelsisbaráttu annars staðar í heiminum. Avnery telur viðbrögð stjórnvalda og fjölmiðla einkennast af hræsni. Hann fer fram á að ekki sé gert upp á milli þjóða sem berjast fyrir frelsi sínu heldur ættu sömu grundvallarreglur að ganga yfir alla:
I would propose a pragmatic moral principle: Every population that inhabits a defined territory and has a clear national character is entitled to independence. A state that wants to keep such a population must see to it that they feel comfortable, that they receive their full rights, enjoy equality and have an autonomy that satisfies their aspirations. In short: that they have no reason to desire separation.
Mér þykir óneitanlega missir af Charlton Heston. Heston hefur löngum verið æskuhetja í ljósi þess hversu magnaður mér þykir hann á hvíta tjaldinu (ég fæ t.d. jafnan hrifningarhroll þegar ég horfi á lokasenu Planet of the Apes), fremur en sem hægrimaðurinn og forseti NRA. Þeim sem hafa séð Bowling for Columbine hafa t.a.m. eflaust tekið eftir því að í senum með Heston urðu bæði Moore og Heston sér til minnkunnar. Þeim sem vildu minnast Hestons er sérlega bent á kvikmyndirnar Planet of The Apes (eldri útgáfuna, þá fyrstu frá 1968) :
Ég get ekki opnað hotmail í tölvunni minni. Veit ekki hvort það er arfaslök nettengingin eða e-ð með síðuna sjálfa. Ef lesendur nota hotmail þætti mér vænt um að vita hvort þeir eru að lenda í þessu sama.
Hananú. Þá er verið að flytja Paul Simon til landsins. Það er gott og blessað og ég kynni alveg að fara á tónleika með honum, nema þá kannski fyrir þá sök að það verður eflaust hunddýrt á þá. Það er virðist hins vegar nokkur lenzka nú í seinustu tíð að flytja inn eldri hetjur sem langt er liðið síðan að áttu sín mektarár, hversu góðar sem þær eru nú. Gjarnan eru þetta líka tónlistarmenn sem eru frægastir fyrir veru sína í hljómsveitum sem þeir eru ekki lengur í. Roger Hogdon úr Supertramp, Paul Simon úr Simon & Garfunkel, John Fogerty úr Creedence Clearwater Revival. Söngvarinn úr Uriah Heep og Uriah Heep án gamla söngvarans. Bíddu, áttu Rolling Stones ekki annars að koma einhverntíman til landsins? Það var byrjað að tala um það á 7. áratugnum að þeir væru “alveg að koma”. Ef flytja á inn inn gamalgróna tónlistarmenn væri ég t.d. alveg til í að fá Stóns, Judas Priest, AC/DC og Tom Waits. Eins þætti mér vænt um að fá hingað sveitir á borð við Radiohead og Smashing Pumpkins. Það væri flott að fá Apocalypticu á Listahátíð.
Nú er svo spurningin: Á maður að fara á Rufus Wainwright? Það sem ég hef heyrt með honum hefur mér þótt mjög gott en finnst engu að síður hunddýrt á tónleikana.
Ég á minningartónleika um Bergþóru Árnadóttur í gær. Ég verð að játa það að ég var ekkert kunnugur tónlist hennar áður utan 2-3 lög kannski. Kristján bauð mér, og ég þakka aftur fyrir mig. Tónleikarnir voru frábærir, sannarlega falleg stund, og jafnt því að hrífast af ljóðunum sem hún samdi lög sín við og tónlistinni fannst mér tónlistarmenn sem fluttu lögin hennar afbragð. Mér varð hugsað til ömmu, eins og Bergþóra var lengi eina konan sem var vísna- og söngvaskáld var amma lengi eina konan sem var tónskáld á Íslandi. Báðar bjuggu þær líka yfir þeirri náðargáfu að geta fangað anda ljóðanna sem þær sömdu við í tónlistinni. Það er sannarlega ekki öllum gefið. Ég keypti mér í kjölfarið 5-diska safnið hennar.
Ég hef mestmegnis verið að hlusta á lagið Frá liðnu vori, Svavar Knútur flutti það á tónleikunum en á Bergmáli er það Ólafur Þórarinsson, “Labbi”. Ætli þetta sé ekki lagið sem snart mig hvað dýpst af þeim sem ég hlýddi á á tónleikunum. Bæði ljóðið eftir Tómas Guðmundsson, lag Bergþóru og flutningurinn, allt er þetta yndislegt og ég má til með að skella ljóðinu hér:
Frá liðnu vori
Fyrir þennan glugga hef ég gengið mörgum dögum, hef gengið þar að morgni dags, en oftar seint á kvöldin. Og hikandi ég beið þess þá, að bærðust gluggatjöldin, og brjóst mitt hefur skolfið af þungum æðaslögum.
Og hvítir armar birtust, og hjartað brann af gleði, og hjartað brann af sorg, ef þeir fólu sig í skuggann. Því hún var bara fimmtán ára og fyrir innan gluggann og fallegust af öllu því, sem nokkru sinni skeði.
Og vorið kom í maí, eins og vorin komu forðum, með vængjaþyt og sólskin og næturkyrrð og angan. Og kvöld eitt niðri á bryggju hún kyssti mig á vangann. Það kvöld gekk lítið hjarta í fyrsta sinn úr skorðum.
Já, skrítið er að hafa verið ungur eini sinni, og að það skuli hafa verið þessi sami heimur. Því þá var bara heimurinn handa okkur tveimur, og hitt var bara ástin, sem brann í sálu minni.
Og stundum enn, er byrjar að vora um vesturbæinn, mér verður á að reika þangað einsömlum á kvöldin. En aldrei framar hvítir armar hreyfa gluggatjöldin, og húsið verður sjálfsagt rifið einhvern næsta daginn.
Ég hef kynnst því hjá öðrum Bítlaaðdáendum hveru gjarnt er að þeim sé í nöp við Yoko Ono. Lengi vel hefur mér þótt skítkastið út í hana vera full hart og minna mig á hvernig íslendingar argnúuðust út í Tyrkja-Guddu og að Yoko væri gerður samnefnari fyrir alla misklíð hjá Bítlunum og gerð að grýlu. Eftir að hafa hlustað á þessa upptöku þá er ég ekki jafn viss:
Sjitt, hvað voru þau að reykja (réttara væri hvað voru þau EKKI að reykja?)? Ég hef heyrt yndislegri hljóð í steypubor. Revolution nr. 9 er eins og Agnus Dei í Requiem eftir Fauré í samanburði. Hvað var Lennon að hugsa? Var hann virkilega að fíla þetta eða var hann svona eins og foreldrar barns í Susuki-skólanum sem sargar á fiðlu eins og hún væri sög, en reyna að halda andliti vegna þess að þetta er elsku litla sæta barnið þeirra sem er að spila?
Þetta minnti mig jafnframt á eftirfarandi senu úr Dumb and Dumber. Að mínu mati er þetta meira að segja meira pirrandi heldur en þessir ágætu félagar, og fjandakornið fyndnara líka, með fullri virðingu fyrir þessari ágætu mynd.
.
* Lloyd í Dumb and Dumber
Lag dagsins: Zombie Stomp með Ozzy Osbourne, af pötunni No More Tears.
Setið að kaffidrykkju sem endranær og hlustað á safndiskinn Remasters með Led Zeppelin og lesið í Film History: An Introduction. Tókst að gleyma Representing Reality eftir Bill Nichols á kóræfingu í gær og þarf því að reyna að nálgast hana í dag. Týpískur ég. Í augnablikinu er ég að hlusta á All of My Love.
Bill Nichols er einn af fjölmörgum brillíant fræðimönnum sem lætur afar illa að setja mál sitt fram á skýran og greinagóðan hátt. Óttalega fræðilegur fræðimaður, uppskrúfað málfar, langar heimspeki- sálfræði- og tilvistalegar vangaveltur, lopinn teygður í tyrfnum vaðli. Ég er ekkert viss um að þetta sé meðvitað hjá karlinum, sýnist þetta fremur vera útbreiddur fræðimannafaraldur, og þetta er býsna skæður andskoti. Ég ítreka að ég er ekki einn um þessa skoðun í bekknum, við eigum flest í dágóðu basli við bókina. Á slíkum stundum er maður þakklátur fyrir fræðimenn á borð við Magnús Þorkel Bernharðsson eða Þorstein heitinn Gylfason.
Þegar ég les Nichols og ýmsa aðra fræðimenn af áðurnefndum toga, verður mér jafnan hugsað til grínsins með Stephen Fry og Hugh Laurie þar sem þeir ræða tungumálið. Sjá neðra myndbandið í færslunni "Balls in the sense of balls" frá föstudeginum 22. febrúar 2008 á þessu bloggi.
Ég er hæstánægður með að hafa eignast dágott safn af myndum Werners Herzogs, og þakka Kristjáni fyrir millgöngu sína (ég á sumsé ekki kreditkort). Í öðrum pakkanum eru allar myndirnar sem Herzog gerði með Klaus Kinski; Nosferatu - Phantom des Nachts, Aguirre, der Zorn Gottes, Fitzcarraldo, Cobra Verde og Woyzeck auk myndar Herzogs um samband sitt og Kinski; Mein liebster Fiend. Í hinum pakkanum er Auch Zwerge haben klein Angefangen, Jeder für sich und Gott gegen alle, Fata Morgana, Herz aus Glas og Stroszek.
Að sama skapi er ég ánægður með kaup mín á þremur bókum Kurt Vonnegut; Cat's Cradle, Palm Sunday og Breakfast of Champions.
Fyrir tónlistarfanatíker eins og mig er sérlega skemmtilegt að rekast á þessa þessa upptöku af John Bonham í stúdíói að spila trommulínu fyrir All of My Love. Þvílíkt über-þönder og þvílík innlifun hjá manninum! Það heyrist svo jafnframt í hljóðunum og umlinu sem hann gefur frá sér þegar hann spilar. :) Mæli með að þið blastið þessu.
Britney Spears hefur sumsé verið boðið að leika Blanche DuBois í A Streetcar Named Desire eftir Tennessee Williams.
Kommon, er ekki í lagi???
Þetta fólk virðist vera með afar kaldhæðinn að ég segi ekki sjúkan húmor. Gálgahúmor, mætti segja. Plús það auðvitað að Britney Spears gæti ekki leikið þó henni væri borgað fyrir það, sem sannast best á því sem hún hefur leikið og verið borgað fyrir það. Vilji hún og annað frægt fólk leika væri kannski sterkur leikur að reyna að læra eitthvað í leiklist. “Hahahahíhíhíharrarrar, Britney notar nottla bara method-acting eins og Brando gerði í Streetcar, úff, djöfull erum við ógisslega fyndin!”.
Það er einfaldlega ógeðslegt að sparka í liggjandi manneskju. Helvítis nekrófílar, þarna.
Ég mæli með Southpark-þættinum um Britney-málið. Hann segir í raun allt sem segja þarf.
„We are all in the gutter, but some of us are looking at the stars.“
-- Oscar Wilde
„To see a world in a grain of sand and heaven in a wild flower, hold infinity in the palm of your hand, and Eternity in an hour“
--Úr ljóðinu Auguires of Innocence eftir William Blake
„I hold it true, whate'er befall; I feel it, when I sorrow most; 'Tis better to have loved and lost Than never to have loved at all.“
-- Alfred Lord Tennyson
„The worst sin towards our human beings is not to hate them, but to be indifferent to them. That is the essence of inhumanity.“
-- George Bernard Shaw
„Think where man's glory most begins and ends, and say my glory was I had Such friends“
-- William Butler Yeats
„Where today are the Pequot? Where the Narangansett, the Mohican, the Pokanoket? They have vanished before the avarice and opression of the white man, as snow before a summer sun“
-- Tecumseh, höfðingi Shawnee-indíána
„The white man made many promises. So many I can not remember them all. Of all these promises only one did he keep. He said he would take our land, and he took it.“
-- Red Cloud, höfðingi Sioux-indíána
„It is not the transient breath of poetic incense that women want; each can recieve that from a lover. It is not the life-long sway; it needs but to become a coquette, a shrew, or a good cook to be sure of that. It is not money, nor notoriety, nor the badges of authority, that men have appropriated to themselves. If demands made in their behalf lay stress of any of those particulars, those who make them have not searched deeply into the need. It is for that which at once includes all of these and precludes them; which would not be forbidden power, lest there be temptation to steal and misuse it; which would not have the mind perverted by flattery from a worthiness of esteem. It is for that which is the birthright of every being capable to recieve it, the freedom, the religious, the intelligent freedom of the universe, to use its means, to learn its secret as far as nature has enabled them, with God alone for their guide and their judge.“
-- Margaret Fuller, The Great Lawsuit
„If the injustice is part of the necessary friction of the machine of government, let it go, let it go: perchance it will wear smooth, certainly the machine will wear out. If the injustice has a spring, or a pulley, or a rope, or a crank, exclusively for itself, then perhaps you may consider whether the remedy will not be worse than the evil; but if it is of such a nature that it requires you to be the agent of injustice to another, then I say, break the law. Let your life be a counter-friction to stop the machine. What I have to do is to see, at any rate, that I do not lend myself to the wrong which I condemn.“
-- úr Resistance To Civil Government, eftir Henry David Thoreau
„Undarlegir eru mennirnir, hræðilegir sakir dularinnar sem sveipar þá, djúpir eru brunnar sálar þeirra, uppsprettur þols þeirra ríkar, undraverður hæfileiki þeirra til stuttrar gleði og langra ólíkindaláta, leyndra þjáninga og blóðdöggvaðs lífs þeirrar rósar sem springur út á næturþeli“
-- úr Fjallkirkjunni eftir Gunnar Gunnarsson
„Maður sem ætlar að kyrkja lítið dýr í greip sinni mun að lokum þreytast. Hann heldur því í armslengd frá sér, herðir takið um kverkar þess sem má, en það deyr ekki; það horfir á hann; klær þess eru úti. Þetta dýr mun ekki vænta sér hjálpar þó tröll komi með blíðskaparyfirbragði og segist skulu frelsa það. hitt er lífsvon þess að tíminn sé því hallkvæmur og lini afl óvinar þess. Ef varnarlaus smáþjóð hefur mitt í sinni ógæfu borið gæfu til að eignast mátulega sterkan óvin mun tíminn gánga í lið með henni eins og því dýri sem ég tók dæmi af. Ef hún í neyð sinni játast undir tröllsvernd mun hún gleypt í einum munnbita. Ég veit að þið hamborgarmenn munduð færa oss íslenskum maðklaust korn og ekki telja ómaksvert að svíkja á oss mál og vog. En þegar á Íslandsströnd eru risnir þýskir fiskibæir og þýsk kauptún, hve leingi mun þess að bíða að þar rísi og þýskir kastalar með þýskum kastalaherrum og málaliði. Hver er þá orðinn hlutur þeirrar þjóðar sem skrifaði frægar bækur? Þeir íslensku mundu þá í hæsta lagi verða feitir þjónar þýsks leppríkis. Feitur þjónn er ekki mikill maður. Barinn þræll er mikill maður, því í hans brjósti á frelsið heima.“
-- Arnas Arnæus við Úffelen í Íslandsklukkunni eftir Halldór Laxness
„Hið unga hjarta er líkt hafinu með myrkum harmadjúpum; það vakna gárar á því undan örveikum vindblæ hugarins, stormar þránnar koma róti á það – og á þetta haf skína hinar fyrstu ástir eins og ljós frá sólu, ýmist léttir sólstafir eða þung sólarbreyskja, hverful stund skín snögglega í hættulegu litaflúri, löðrið sem uppþeytist af losta og sársauka, freyðir og hjaðnar í sólundunarsamri helbirtu“
-- úr Fjallkirkjunni eftir Gunnar Gunnarsson
„All the world's a stage, And all the men and women merely players: They have their exits and their entances; And one man in his time lays many parts, His acts being seven ages. As first the infant Mewling and puking in the nurses' arms And then the whining schoolboy, with his satchelAnd shining morning face, creeping like snail Unwillingly to school. And then the lover, Sighing like furnace, with a woeful ballad Made to his mistress' eybrow. Then the soldier, Full of strange oaths and bearded like the pard Jealous in honour, sudden and quick in quarrel, Seeking the bubble reputationEven in the cannon's mouth. And then the justice, in fair round belly with good capon lined, with eyes severe and beard of formal cut, Full of wise saws and modern instances; And so he plays his part. The sixth age shifts Into the lean and slipperer'd pantaloon, With spectacles on nose and pouch on side; His youthful hose, well sav'd, a world too wide For shrunk shank, and his big manly voice,Tutnign again toward childish treble, pipes And whistles in his sound. Last scene of all, That ends this strange eventful history, Is second childinshness and mere oblivion, Sans teeth, sans eyes, sans everything."
-- Jaques í leikritinu As You Like It, (II þátt, senu VII) eftir William Shakespeare
„,Hvar var það, hugsaði Raskolnikof og hélt áfram ferð sinni, - ,hvar var það sem ég las um dauðadæmdan mann, sem segir eða hugsar, klukkustund áður en hann deyr, að þó hann ætti að lifa einhversstaðar uppi á háum kletti, á örmjórri sillu þar sem aðeins væri rúm fyrir fætur hans og allt í kring hyldýpi, úthaf, eilíft myrkur, eilíf einvera og eilífur stormur og þótt hann ætti að standa þarna á þriggja feta rými alla ævi, þúsund ár, heila eilífð,þá væri betra að lifa þannig en að deyja strax! Aðeins til að lifa, lifa lifa! ... Satt er það! Drottinn minn. hvílíkur sannleikur! Maðurinn er úrhrak! Og úrhrak er sá sem kallar hann úrhrak af þeim sökum!' bætti hann við skömmu síðar“
-- úr Glæpi og refsingu eftir Fjodor Dostojevskí
Our love was like the water
That splashes on a stone
Our love is like our music
It's here, and then its gone“
--úr laginu No Expectations með The Rolling Stones
„When the train, left the station it had two lights on behind
When the train, left the station it had two lights on behind
Well, the blue light was my blues and the red light was my mind
All my love's in vain“
-- úr laginu Love In Vain með Robert Johnson
„A beautiful girl
A beautiful girl
Can turn your world into dust“
-- Úr laginu Punchdrunk Lovesick Singalong með Radiohead
„Ak ja, livet er svært - men matematik er sværere.“ -- Storm P.
„Sá sem veitir mannkyninu fegurð er mikill velgerðarmaður þess. Sá sem veitir því speki er meiri velgerðarmaður þess. En sá sem veitir því hlátur er mestur velgerðarmaður þess.“
-- úr Bréfi til Láru eftir Þórberg Þórðarson
„Engin leið er löng í samfylgd vinar.“
-- Japanskt spakmæli
„Í þöglum, niðurbældum söknuðinum sindrar löngunin til að endurlifa hið leikandi líf, sjá aftur hina sólglöðu daga sem minningin geymir, hitta aftur þann sem maður hitti einu sinni, endur fyrir löngu...“
-- Úr fimmtu bók Fjalkirkjunnar, Hugleik, eftir Gunnar Gunnarsson
„Jafnvel þúsund mílna leið hefst á einu skrefi.“
-- Japanskt spakmæli
„Það besta sem guð hefur skapað er nýr dagur.“
-- Úr laginu Viðrar vel til loftárása með Sigur Rós
„It´s nice to be important but it´s more important to be nice“
„Freedom´s just another word for nothing left to loose.“
-- Úr laginu Me and Bobby McGee eftir Kris Kristofferson
„One good thing about music: When it hits you, you feel no pain“
-- úr laginu Trenchtown Rock með Bob Marley & The Wailers
„Under a government which imprisons unjustly, the true place for a just man is also a prison“
-- úr Resistance To Civil Government, eftir Henry David Thoureau
„Þeir segja að ég hafi vit til að velja þá en ég hafi ekki vit til að hafa vit fyrir mér.“
-- Úr laginu Bjór með Fræbbblunum
„It is better to be hated for what you are than to be loved for what you are not.“
-- André Gide
„Okkar stærsta stund er ekki það að tapa aldrei, heldur að rísa upp eftir hvern ósigur.“
-- Konfúsíus
„If you wish to glimpse inside a human soul and get to know a man, don't bother analyzing his ways of being silent, of talking, of weeping, of seeing how much he is moved by noble ideas; you will get better results if you just watch him laugh. If he laughs well, he's a good man“
-- Fjodor Dostojevskí
„Maybe we can start again in the new rich land in California, where the fruit grows. We'll start over. But you can't start. Only a baby can start. You and me , why, we're all that's been. The anger of a moment, the thousand pictures, that's us. This land, this red land, is us; and the flood years and the draught years and the dust years are us. We can't start again. The bitterness we sold to the junk man , he got it all right, but we have it still. And when the owner men told us to go, that's us; and when the tractor hit the house; that's us until we're dead. To California or any place , every one a drum major leading a parade of hurts, marching with our bitterness. And some day the armies of bitterness will all be going the same way. And they'll all walk together and there will be a dead terror from it.“
-- Úr The Grapes of Wrath eftir John Steinbeck
„An eye for an eye will only make the whole world blind“
-- Mahatma Ghandi
„When the power of love overcomes the love of power, the world will know peace“
-- Jimi Hendrix
„Ours is but a small part in a world-wide struggle for peace, justice and equality between human beings and between nations, for the preservation of our planet. It can all be summed up in one word, which both in Hebrew and in Arabic means not only peace, but also wholeness, security and wellbeing: Shalom, Salaam.“
-- Uri Avnery
„The western land, nervous under the beginning change. The Western States, nervous as horses before a thunder storm. The great owners, nervous, sensing a change, knowing nothing of the nature of the change. The great owners, striking at the immiediate thing, the windening government, the growing labor unity; striking at new taxes, at pans; not knowing that these are results, not causes. Results, not causes; results, not causes. The causes lie deep and simply; the causes are a hunger in the stomach, multiplied a million times, a single soul, hunger for joy and some security, multiplied a million times; muscles and mind aching to grow, to work, to create, multiplied a million times. The last clear definite function of man: muscles aching to work, minds achying to create beyond the single need: this is man. To build a wall, to build a house, a dam, and in the wall and house and dam to put something of Manself, and to Manself take back something of the wall, the house, ther dam; to take hard muscles from the lifting, to take the clear lines and form from concieving. For man, unlike any other thing organic or inorganic in the universe, grows beyond his work, walks up the stairs of his concepts, emerges ahead of his accomplishments. This you may say of man: when theories change and crash, when scholles, philosophies, when narrow dark alleys of thought, national, religious, economic, grow and disintegrate, man reaches, stumbles forward, painfully, mistakenly sometimes. Having steped forward, he may slip back, but only half a step, never the full step back. This you may say and know it and know it. This you may know when the bombs plummet out of the dark planes on the marketplace, when prisoners are stuck like pigs, when the crushed bodies drain filthily in the dust. You may say it and know it in this way. If the step were not being taken, if the stumbling-forward ache were not alive, the bombs would not fall, the throats would not be cut. Fear the time when the bombs stop falling while the bombers live - for every bomb is proof that the spirit has not died. And fear the time when the strikes stop while the great owners live - for every little beaten strike is proof that the step is being taken. And tis you can know - fear the time when Manself will not suffer and die for a concept, for this one quality is the foundation of Manself, and this one quality is man, distinctive in the universe.“
-- Úr The Grapes Of Wrath eftir John Steinbeck
„People should not be afraid of their governments. Governments should be afraid of their people.“
-- V" í myndasögunni V For Vendetta eftir Alan Moore og David Lloyd
Pity is the feeling which arrests the mind in the presence of whatsoever is grave and constant in human sufferings and unites it with the sufferer. Terror is the feeling which arrests the mind in the presence of whatsoever is grave and constant in human sufferings and unites it with the secret cause."
-- Úr A Portrait of the Artist as a Young Man eftir James Joyce
„We must all hang together, or assuredly we shall all hang separately.“
-- Benjamin Franklin (við undirritun Sjálfstæðisyfirlýsingar Bandaríkjanna)
Patriotism is supporting your country all the time, and your government when it deserves it." -- Mark Twain
All you need is love" -- úr samefndu lagi Bítlanna
(Varúð! Spillir!)
„The Jewish Barber: 'I'm sorry but I don't want to be an emperor. That's not my business. I don't want to rule or conquer anyone. I should like to help everyone if possible; Jew, Gentile, black men, white. We all want to help one another. Human beings are like that. We want to live by each others' happiness, not by each other's misery. We don't want to hate and despise one another. In this world there is room for everyone. And the good earth is rich and can provide for everyone. The way of life can be free and beautiful, but we have lost the way. Greed has poisoned men's souls; has barricaded the world with hate; has goose-stepped us into misery and bloodshed. We have developed speed, but we have shut ourselves in. Machinery that gives abundance has left us in want. Our knowledge as made us cynical; our cleverness, hard and unkind. We think too much and feel too little. More than machinery we need humanity. More than cleverness, we need kindness and gentleness. Without these qualities, life will be violent and all will be lost. The aeroplane and the radio have brought us closer together. The very nature of these things cries out for the goodness in man; cries out for universal brotherhood; for the unity of us all. Even now my voice is reaching millions throughout the world, millions of despairing men, women, and little children, victims of a system that makes men torture and imprison innocent people. To those who can hear me, I say "Do not despair." The misery that has come upon us is but the passing of greed, the bitterness of men who fear the way of human progress. The hate of men will pass, and dictators die, and the power they took from the people will return to the people. And so long as men die, liberty will never perish.'
(In a passionate raging voice now) 'Soldiers! Don't give yourselves to these brutes who despise you, enslave you; who regiment your lives, tell you what to do, what to think and what to feel! Who drill you, diet you, treat you like cattle and use you as cannon fodder! Don't give yourselves to these unnatural men---machine men with machine minds and machine hearts! You are not machines! You are men! With the love of humanity in your hearts! Don't hate! Only the unloved hate; the unloved and the unnatural. Soldiers! Don't fight for slavery! Fight for liberty! In the seventeenth chapter of St. Luke, it is written that the kingdom of God is within man, not one man nor a group of men, but in all men! In you! You, the people, have the power, the power to create machines, the power to create happiness! You, the people, have the power to make this life free and beautiful, to make this life a wonderful adventure. Then in the name of democracy, let us use that power. Let us all unite. Let us fight for a new world, a decent world that will give men a chance to work, that will give youth a future and old age a security. By the promise of these things, brutes have risen to power. But they lie! They do not fulfil that promise. They never will! Dictators free themselves but they enslave the people! Now let us fight to free the world! To do away with national barriers! To do away with greed, with hate and intolerance! Let us fight for a world of reason, a world where science and progress will lead to the happiness of us all. Soldiers, in the name of democracy, let us unite!'
(Here, Chaplin pauses, seeming to gather himself, and the picture soon fades out to a scene of refugee Hannah (Paulette Goddard) with her family in a peaceful field, seemingly hearing his words.)
,Hannah, can you hear me? Wherever you are, look up! Look up, Hannah! The clouds are lifting! The sun is breaking through! We are coming out of the darkness into the light! We are coming into a new world; a kinder world, where men will rise above their greed, their hate and their brutality. Look up, Hannah! The soul of man has been given wings and at last he is beginning to fly. He is flying into the rainbow! Into the light of hope, into the future, the glorious future that belongs to you, to me, and to all of us. Look up, Hannah! Look up!'
Hannah's Father: 'Hannah?'
Hannah: 'Shhh. Listen.'“
--Lokasenan í The Great Dictator eftir Charlie Chaplin
„At any rate, spring is here, even in London N.I, and they can't stop you enjoying it. This is a satisfying reflection. How many a time have I stood watching the toads mating, or a pair of hares having a boxing match in the young corn, and thought of all the important persons who would stop me enjoying this if they could. But luckily they can't. So long as you are not actually ill, hungry, frightened or immured in a prison or a holiday camp, spring is still spring. The atom bombs are piling up in the factories, the police are prowling through the cities, the lies are streaming from the loudspeakers, but the earth is still going round the sun, and neither the dictators nor the bureaucrats, deeply as they disapprove of the process, are able to prevent it.“
-- Niðurlag greinarinnar Some Thoughts On The Common Toad eftir George Orwell (rituð 1946)
„,If there were none of this magnamity in warfare, then we would only undertake it when, as now, it was a matter for which it was worth while to meet one's death. Then there would not be war because Pavel Invanitch had insulted Mikhail Ivanitch. But if there must be a war like the present one, let it be war. Then the zeal and intensity of the troops would always be what it is now. Then all the Westphalians and Hessians whom Napoleon had brought with him would not have come against us to Russia, and we would never have gone to fight in Austria and Prussia without knowing why. War is not sweetness and light, but the dirtiest thing in the world, and it is necessary to understand it as such and not play at war. It is neccessary to take this frightful necessity sternly and seriously. This is the core of the matter; avoid falsehood, let war be war, and not sport. For otherwise war becomes a favorite pasttime for idle and frivolous men. The military are the most honoured of any class. But what is war, and what is necessary for its sucess, and what are the laws of military society? The end and aim of war is murder; the weapons of war are espionage, and treachery and the encouragement of treachery, the ruin of the inhabitants, and the pillage and robbery of their posessions for the maintenance of the troops; deception and lies which pass under the name of military finesse. The privilages of the military class are the lack of freedom, that is, discipline, idleness, ignorance, rudeness, debauchery and drunkenness. And yet this is the highest caste in society, respected by all. All rulers exept the Emperor of China wear military uniforms, and the one who has killed the greatest number of men gets the greatest reward. Tens of thousands of men meet, just as they will tomorrow, to murder one another; they will massacre and maim; and afterwards thanksgiving will be celebrated, because many men have been killed , the number is always exaggerated , and victory will be clamed on the supposition that the more men killed, the greater the credit. Think of God looking down and listening to them!” exclaimed Price Andrei, in his sharp, piping voice. Ah, my dear fellow, of late life has been a heavy burden. I see I have obtanied too deep an insight into things. It is not for man to taste the knowledge of good and evil, well, it is not for long now, he added. However, it is your bedtime; and it is time for me to turn too. Go back to Gorki!' suddenly exclaimed Prince Andrei...“
-- úr Stríði og frið eftir Leo Tolstoy, í enskri þýðingu Alexöndru Kroptokin prinsessu.
„He knows nothing and thinks he knows everything. That points clearly to a political career.“
--George Bernard Shaw
„Fools rush in where angels fear to tread.“
-- Alexander Pope
„History teaches us that men behave wisely once they've exhausted all other alternatives“
--Hughie (Billy Connolly) í kvikmyndinni Still Crazy
„,Taktu aldrei mark á ófullum Íslendingi' sagði hann. ,Íslendíngum var af miskunnsömum guði sendur aðeins einn sannleiki og hann heitir: brennivín.' Þeir sungu Ójón ójón og aðrir gestir horfðu á þá með hrolli og viðbjóði."
--Jón Marteinsson við Jón Hreggviðsson, þar sem þeir sitja að sumbli í Kristínar doktors kjallara í Kaupinhafn í Íslandsklukkunni eftir Halldór Laxness
"It's difficult to get a man to understand something if his salary depends upon him not understanding it"
--Upton Sinclair
„Hvað er ég? Aðeins örsnauður einstæðingur, skinhoraður og skítugur kokkræfill, áreiðanlega snauðastur allra hinna snauðu, lingerður og ónýtur til allra líkamlegra stritverka, hjartabilaður síðan ég var á öðru ári æfinnar. Eini auður minn er spekin. Eina stolt mitt er viskan.“
-- úr Ofvitanum eftir Þórberg Þórðarson
„We declare our right on this earth to be a human being, to be respected as a human being, to be given the rights of a human being in this society, on this earth, in this day, which we intend to bring into existence by any means necessary.“
-- Malcolm X
„We are not wholly bad or good Who live our lives under Milk Wood, And Thou, I know, wilt be the first To see our best side, not our worst.“
-- Reverend Eli Jenkins í leikritinu Under Milk Wood eftir Dylan Thomas
„Don't try to be a great man, just be a man and let history make its own judgments.“
-- Zefram Cochrane í Star Trek: First Contact
„The artist, like the God of creation, remains within or behind or beyond or above his handiwork, invisible, refined out of existence, indifferent, paring his fingernails“
-- James Joyce
„The degree of civilization in a society can be judged by entering its prisons.“
--Fjodor Dostojveskí
„Það tekur tuttugu ár fyrir mann að rísa upp úr grænmetisástandinu sem hann er í í legi móður sinnar og upp úr hinu hreina ástandi dýrsins sem er hlutskipti frumbernsku hans, yfir að ástandinu þegar þroski skynseminnar tekur að birtast. Það hefur þurft þrjátíu aldir til að fræðast um uppbyggingu hans. Það þyrfti heila eilífð til að kynnast nokkru um sál hans. Það þarf ekki nema örskotsstund til að drepa hann.“
-- Voltaire
„Rise like lions after slumber
In unvanquishable number.
Shake your chains to earth like dew.
Which in sleep has fallen on you.
Ye are many - they are few“
-- úr ljóðinu The Mask of Anarchy eftir Percy Bysshe Shelley
„Life is no way to treat an animal“
-- Kurt Vonnegut
"We are here on earth to fart around. Don't let anybody tell you any different"
-- Kurt Vonnegut
"There is no reason why good can't triumph over evil, if only angels would get organized among the lines of the mafia."
-- Kurt Vonnegut
"Personally, I have no bone to pick with graveyards"
-- Samuel Beckett
"Duty is what one expects from others, it is not something one does oneself"
-- Oscar Wilde
"Dancing is a perpendicular expression of a horizontal desire"
-- George Bernard Shaw
"Satire is a sort of glass wherein the beholders do generally discover everybody's face but their own"
-- Jonathan Swift
"I will not serve that in which I no longer believe, whether it call itself my home, my fatherland or my church: and I will try to express myself in some mode of life or art as freely as I can and as wholly as I can, using for my defence the only arms I allow myself to use - silence, exile and cunning"
-- James Joyce
„While there is a lower class I am in it, while there is a criminal element I am of it, and while there is a soul in prison, I am not free“
-- Eugene Victor Debs
„You can fool some people some time, but you can't fool all the people all the time.“
-- úr laginu Stand up for Your Right með Bob Marley and the Wailers
"Þrælarnir munu selja herra sína og þeim* mun vaxa vængir"
*þrælunum
-- úr kvikmyndinni Cobra Verde eftir Werner Herzog
„Hold fast to dreams
For if dreams die
Life is a broken-winged bird
That cannot fly
Hold fast to dreams
For when dreams go
Life is a barren field
Frozen with snow.“
-- Langston Hughes, „Dreams“.
„Perhaps, when we remember wars, we should take off our clothes and paint ourselves blue and go on all fours all day long and grunt like pigs. That would shurely be more appropriate than noble oratoryand shows of flags and well-oiled guns.“
-- úr ræðu Horlick Minton, sendi herra Bandaríkjanna í San Lorenzo í minningarathöfn í San Lorenzo um "hina 100 píslarvotta lýðræðisins" í skáldsögunni Cat's Cradle eftir Kurt Vonnegut.
„Tónlist veitir heiminum sál, huganum vængi og lífinu allt “
--Platón
„Take care of the people, and god almighty will take care of himself“
--Kurt Vonnegut
„All our songs are anti-war„“
--John Lennon, þegar hann var spurður hvers vegna Bítlarnir hefðu ekki samið nein and-stríðslög.
"One of the most horrible features of war is that all the war-propaganda, all the sreaming and lies and hatred, comes invariably from people who are not fighting"
-- George Orwell, Homage to Catalonia.
Beano (Timothy Spall): "It was that quite old-fashioned Scottish phrase again: "If at first you don't succeed..."
Hughie (Billie Connolly): „Pull your foreskin over your head“*
*borið fram "heed"
-- úr kvikmyndinni Still Crazy
"Niðurlægðu aldrei lítinn unga. Hann getur síðar meir orðið að reiðum tígri"
-- Mongólskt spakmæli
"I don't know if god exists, but it would be better for his reputation if he didn't."
-- Jules Renard
"One of its charming miracles is that through its form, poetry can resist the content of authoritarian discourse. By resorting to understatement, concrete and physical language, a poet contends against abstraction, generalization, hyperbole and the heroic language of hot-headed generals and bogus lovers alike... Poetry remains one of the astonishing forms in our hands to resist obscurantism and silence. And since we cannot wash the polluted words of hatred the same way we wash greasy dishes with soap and hot water, we the poets of the world, continue to write our poems to restore the respect of meaning and to give meaning to our existence."
-- Mourid Barghouti, palestínskur rithöfundur og ljóðskáld.
"If someone thinks that love and peace is a cliché that must have been left behind in the sixties, that's his problem. Love and peace are eternal."
-- John Lennon
„Life is what happens to you when you're busy making other plans“
-- John Lennon
Trillian: „Can we drop your ego for a moment? This is important“
Zaphod: „If there's anything more important than my ego around, I want it caught and shot now“
-- The Hitchhiker's Guide to the Galaxy eftir Douglas Adams
"Að elska er að yrkja fegursta ljóð í víðri veröld"
-- Þórbergur Þórðarson
"Það er rokk alls staðar, ef maður bara vill hafa það"
-- Óttarr Proppé
"Ég er ekki einn þeirra sem segja að vegna þess að allir okkar draumar á sjöunda áratugnum rættust ekki, hafi allt sem við sögðum eða gerðum verið marklaust. Nei, það ríkir ekki friður í heiminum þrátt fyrir allt okkar erfiði, en ég trúi því samt að barátta hippanna fyrir friði og kærleika hafi verið ómaksins verð. Ef einhver stendur upp og brosir, og er svo kýldur í andlitið, þá ógildir það ekki brosið. Það var."
-- John Lennon
"I'd rather have a bottle in front of me than a frontal lobotomy"
-- Tom Waits
"When I was 5 years old, my mother always told me that happiness was the key to life. When I went to school, they asked me what I wanted to be when I grew up. I wrote down "happy". They told me I didn't understand understand the assignment and I told them they didn't understand life".
-- John Lennon
"We all know sucess when we we all find our own dreams
And our love is enough to knock down any wall
And the future's been seen as men try to realize
The simple secret of the note in us all... in us all"
-- úr laginu Pure and Easy með The Who.
„And in the end, the love you take is equal to the love you make.
