Í dag eru 50 ár frá því að Halldór Laxness fékk Nóbelsverðlaun. Það var leiðinlegt að komast ekki á hátíðardagskrá í Þjóðmenningarhúsinu. Á löngum lista mínum yfir hluti að gera, ætla ég meðal annars að lesa meira eftir Laxness. Hef sem stendur lesið Íslandsklukkuna, Silfurtúnglið, Napóleon Bónaparti og byrjað á Sjálfstæðu fólki. Hrifnastur var ég af Íslandsklukkunni. Kynni næst að velja Heimsljós.
Líkt og þrír menn á undan mér, mæli ég eindregið með Nóbelsræðu Harold Pinter; Art, Truth And Politics. Hún er eilítið löng en svo sannarlega þess virði að lesa.
laugardagur, desember 10, 2005
Gerast áskrifandi að:
Birta ummæli (Atom)
Engin ummæli:
Skrifa ummæli