Í kvöld kl. 20:00 sýnir Vantrú Monty Python-myndina Life of Brian í Garðastræti 2. Allir munu velkomnir.

All right ... all right ... but apart from better sanitation and medicine
and education and irrigation and public health and roads and a freshwater
system and baths and public order ... what HAVE the Romans done for US?
XERXES
Brought peace!
REG
(very angry, he's not having a good meeting at all)
What!? Oh ... (scornfully) Peace, yes ... shut up!

Af mótmælum og valdníðslu

Í fyrradag voru söfnuðust um 800 manns á Ingólfstorgi til að minnast þess að tvö ár eru liðin frá innrás Bandaríkjanna í Írak og til að mótmæla stríðinu. Ég var í þeim hópi. Það var góður andi og maður fann fyrir mikilli samstöðu. Hafði áður kíkt til Ungra Vinstri-Grænna, hitt þar m.a. Dag og Agga og útbjó mér skilti. Stefán Pálsson mælti fyrir fundinum og mæltist mjög vel, sem og Uglu Egilsdóttir sem einnig flutti erindi. Söfnun var í gangi og var um 700 nafspjöldum dreyft, þetta voru nöfn fórnarlamba, saklausra borgara sem höfðu fallið í Írak síðan að ráðherrar lýstu stuðningi við innrásina. Svartur borði hafði verið breiddur út og festum við nafnspjöldin á hann og gengum svo að stjórnarráðinu. Þar var áfram mótmælt, nokkur börn höfðu lagst á jörðina og lágu þar grafkyrr til að tákna lík og var það áhrifaríkt. Fleiri fóru svo að dæmi þeirra. Stjórnarráðið hafði verið gyrt af með borða og tóku þar 4 ábúðarfullir lögregluþjónar á móti okkur sem stóðu upp við húsið. Stefán Pálsson komst vel að orði þegar hann spurði hvort ætti að vera meira áhyggjuefni, friðarsinnar sem mótmæla stríðsrekstri, manndrápum, pyntingum og tortímingu, að við færum að rista upp torfþökur á Stjórnarráðslóðinni eða þeir sem leggja blessun sína yfir þessi voðaverk og styðja þau.


Þegar flestir voru farnir ákváðum við nokkrir mótmælendur að staldra aðeins lengur við. Ábúðarfullu lögregluþjónarnir stóðu við húsið, valdsmannslegir á svip. Loks tóku þeir niður borðann. Fyrst borðinn hafði verið tekinn niður fannst okkur eðlilegt að fara inn á lóðina, sem við og gerðum. Við gengum rólega upp tröppurnar og tókum okkur stöðu fyrir framan húsið. En lögreglan vildi bola okkur þaðan með valdi. Við sögðumst hafa fullan rétt til að vera þarna, borðinn hafði verið tekinn niður, við vorum á almennri lóð, við ógnuðum engum og vorum einungis með friðsamleg mótmæli, og kærðum okkur þar af leiðandi ekkert um að færa okkur. Við spurðum hvers vegna þeir væru að meina okkur að vera á lóðinni? Þeir gáfu engin svör við því, skipuðu okkur bara að færa okkur og þegar við létum okkur ekki segjast tóku þeir að ýta okkur. hótuðu einnig að handtaka okkur. Bróðir minn streittist á móti þegar gripið var harkalega í hann og fór það svo að fjórir gripu hann á hödum og fótum og vörpuðu niður á gagnstétt. Ungur piltur í okkar hóp varði sig einnig þegar lögreglan reif hann af jörðinni þar sem hann hafði lagst í mótmælaskyni, gripu hann höndum og færðu hann inn í lögreglubíl. Honum var sleppt skömmu síðar. Aðspurður sagði hann mér að þeir hefðu sagt honum að hann ætti rétt á að þegja og hann ætti yfir höfði sér handtöku. Hann velti auðvitað fyrir sér á hvaða forsendum þeir þóttust geta handtekið hann og spurði þá hvort þeir ætluðu með hann upp á stöð. Þeir litu hver á annan og þögðu dágóða stund. Loks slepttu þeir honum. Svæðið var aftur gyrt af, við stóðum þarna eilítið lengur, rökræður dugðu lítið á þá sem ekki vilja hlusta, við gerðum nokkur hróp að þeim en loks ákváðum við að halda í kaffi í MÍR-salnum.

Bróðir minn skrifar einnig um þetta á vangaveltur-vesteins.blogspot.com Eins og áður sagði mótmæltum við friðsamlega á almenningslóð og hafði ég talið að stjórnarskráin tryggði okkur rétt til þess. Einnig þykist ég hafa lesið þar að menn skyldu ekki teknir höndum að ósekju og án haldbærrar ákæru. En þarna var valdstjórnin að sýna okkur vald sitt. Okkur var bannað að vera þarna af því að okkur var bannað að vera þarna. Í mesta lagi hefði mátt handtaka okkur fyrir mótþróa við handtöku. Var þetta nauðsynlegt, að misbeita svona valdi sínu, leggja hendur á friðarsinna sem engum stóð stuggur af og brjóta á borgaralegum réttindum þeirra? Til hvers? Til að minna okkur á að þeir ráða. Reglum skal lúta reglananna vegna, jafvel þótt reglurnar lúti engum öðrum tilgangi. Það þarf að minna á að Stóri Bróðir fylgist með þér.

Heroes (David Bowie)

I, I will be king
And you, you will be queen
Though nothing will drive them away
We can beat them, just for one day
We can be Heroes, just for one day

And you, you can be mean
And I, I'll drink all the time
'Cause we're lovers, and that is a fact
Yes we're lovers, and that is that

Though nothing, will keep us together
We could steal time, just for one day
We can be Heroes, for ever and ever
What d'you say?

I, I wish you could swim
Like the dolphins, like dolphins can swim
Though nothing, nothing will keep us together
We can beat them, for ever and ever
Oh we can be Heroes, just for one day

I, I will be king
And you, you will be queen
Though nothing will drive them away
We can be Heroes, just for one day
We can be us, just for one day

I, I can remember (I remember)
Standing, by the wall (by the wall)
And the guns, shot above our heads (over our heads)
And we kissed, as though nothing could fall (nothing could fall)
And the shame, was on the other side
Oh we can beat them, for ever and ever
Then we could be Heroes, just for one day

We can be Heroes
We can be Heroes
We can be Heroes
Just for one day
We can be Heroes

We're nothing, and nothing will help us
Maybe we're lying, then you better not stay
But we could be safer, just for one day

Oh-oh-oh-ohh, oh-oh-oh-ohh, just for one day

Lag dagsins: Creole Love Call með Duke Ellington

Nú er ég loksins kominn með nýtt rúm og það er allt annað líf! :D Næst er þá stóreflis tiltekt í herberginu og hef ég þegar fleygt fullt af drasli sem ég hef safnað upp í gegn um árin. Það var afar góð tilfinning að losa sig við það. Ég hef nefnilega þá áráttu að geyma ótrúlegasta drasl af „tilfinningalegum ástæðum”, en þegar þetta er farið að ná niður í gamla lestarmiða, þá þarf maður að fara að taka sér tak.

Lag dagsins: Wish You Were Here með Pink Floyd

Skemmti mér konunglega á Eddie Izzard í gær. Eddie er það einkar lagið að geta séð spaugilegar hliðar á ólíklegustu hlutum og að geta skipt úr einu yfir í annað, og svo aftur á byrjunarreit eða e-ð út í bláinn og er alltaf jafn fyndinn og skemmtilegur. Þorsteinn Guðmundson og Pétur Kristjánsson hituðu upp og þeir voru einnig góðir.

Ég gerði góð bókakaup um daginn, annars vegar keypti ég Hvatt að rúnum eftir Álfrúnu Gunnlaugsdóttur og Tevje kúabónda og dætur hans eftir Sholom Alekheim á bókamarkaði í Perlunni, hins vegar keypti ég Fávitann og Glæp og refsingu eftir Dostojevskí í fornbókabúðinni á horni Klapparstígs og Hverfisgötu. Af þeim er ég nú langt kominn með fyrra bindi Glæps og Refsingar og er mjög hrifinn af henni.

Þetta er bara Of fyndið :D

Ég vil biðja lesendur um einnar mínútu þögn til minningar um Tommy Vance sem lést á sunnudag, 63gja ára að aldri eftir heilablóðfall. Tommy var þekktastur fyrir störf sín sem plötusnúður á Radio one í London en stjórnaði á síðustu árum sjónvarpsþættinum The Friday Rockshow á VH1. Ég var einlægur aðdáandi þáttarins á táningsárum mínum. Tommy var alltaf auðþekktur af kolsvörtum sólgleraugunum og dimmri og rámri viskýrödd. Hann einsetti sér ávallt að flytja manni besta rokk sem völ var á og gerði vel. Þekking hans á rokki virtist ótæmandi. Ég á honum mikið að þakka fyrir að flytja mér góða tónlist, hafa veitt mér margar ánægjustundir á föstudagskvöldum og fyrir að hafa kynnt mér fjöldan allan af góðum hljómsveitum sem ég held upp á í dag. Ég þakka fyrir góðar stundir. Blessuð sé minning Tommy Vance. Rock on!

Lag dagsins: Knockin' On Heaven´s Door

Ýmislegt hefur á daga mína drifið og skal þess nú getið í stuttu máli.

Á laugardag var Mossi tvítugur og fór ég í afmælið til hans. Átti ég þar ánægjulega kvöldstund með góðum vinum. Þaðan fór ég svo í kórpartý til Dodda (þ.e. Dodda kórbróðure og frænda). Var þar og mikið komið saman af góðu fólki og var dansað sungið og drukkið öl fram á nótt. Ég þakka kærlega fyrir mig. :)
Talandi um kór; þá líst mér afar vel á hvernig mál eru að þróast með Bohemian Rhapsody. Kiddi fékk því framgengt við Martein að Bragi syngi einsöng, með Kidda á píanóinu og Halla á rafmagnsgítar. Hljómaði þetta ansi hreint flott og með frekari æfingum og slípingu sé ég fram á að þetta verði alveg magnað hjá okkur.
Á fimmtudag brá ég mér í Rosenberg-kjallarann og sá Teague League spila. Frábært djasstríó skipað píanóleikara, kontrabassaleikara og trommuleikara. Unaðsleg tónlist, léku þeir lengi og stúlka sem ég þekki ekki nafnið á söng nokkur lög með þeim af stakri prýði. Móttökurnar voru afar góðar og voru þeir ítrekað klappaðir upp. Hitti Kidda og Co, skruppum á Café Cultura, síðan hittum við hóp MR-inga ásamt dönskum skiptinemum og álpuðumst með þeim heim til Kára í teiti.
Ég tryggði okkur Vésteini og Telmu miða á Iron Maiden í júlí. Þá verður gaman.
Í kvöld er svo förinni heitið á uppistand með Eddie Izzard á Broadway. :)

Fór á Komin til að sjá og sigra í Loftkastalanum á laugardaginn. Æðisleg sýning. Ég hef sjaldan séð jafn mikið lagt í menntaskólasýningu. Ég hvet alla sem hafa ekki enn séð hana til að drífa sig nú á hana.
Á sunnudaginn fór ég svo með Laufeyju föðursystur minni, mömmu, ömmu, Vésteini og Telmu í óperuna að sjá Toscu. Hún var afar mikilfengleg, umgjörðin einstaklega flott að maður tali ekki um tónlistina og Elín Ósk, Jóhann Friðgeir og Ólafur Kjartan voru stórkostleg.
Það er grein eftir mig á vinstri.is. Nefnist hún „Kosningar í Írak og ábyrgð Íslendinga“.